Skip to main content

Jak mieć w przyszłości wysoką emeryturę?

program emerytalnyAby mieć w przyszłości wysoką emeryturę trzeba nie bać się inwestowania i to agresywnego inwestowania. Niestety w Polsce nie uruchomiono wszystkich mechanizmów i środków w postaci efektywnych narzędzi inwestycyjnych, które ułatwiłyby odkładanie większych sum na przyszłą emeryturę. Nie ma znaczących ulg fiskalnych, zarzucono pomysły takie jak: obniżanie kosztów funkcjonowania OFE, uwolnienie limitów inwestycyjnych,  rezygnację z minimalnej stopy zwrotu, zwiększenie limitu dla inwestycji zagranicznych, poprawienie konkurencyjności pomiędzy funduszami czy wprowadzenie kilku różnych typów funduszy w zależności od wieku inwestora.

Teraz dodatkowo przesuwa się środki z OFE do ZUS, bo OFE są nieefektywne, a niektórym komentatorom zdarza się Otwartym Funduszom przypisywać winę za powstanie długu publicznego. Rządzący stwierdzili, że obecny system kapitałowy się nie sprawdził i postanowił z niego zrezygnować, praktycznie podejmując decyzję za nas. Wybór niby pozostał, ale zmiana obecnego systemu emerytalnego i modyfikacje w OFE mogą z dużą dozą prawdopodobieństwa doprowadzić do ich końca.

Skoro nie tworzy się i nie reformuje w Polsce systemu kapitałowego do emerytalnego systemu oszczędzania, każdy sam musi go sobie tworzyć na własną rękę. Aby zebrać duży kapitał niestety trzeba ponosić spore ryzyko inwestycyjne. Do wyboru mamy fundusze inwestycyjne w bankach, fundusze inwestycyjne na platformach inwestycyjnych, różne rodzaje polis inwestycyjnych, akcje.

Czy warto rezygnować z IKE?

Nie warto na dzień dzisiejszy rezygnować z IKE (Indywidualne Konto Emerytalne) czy IKZE (Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego). Tym bardziej, że to ostatnie gwarantuje nam pewne ulgi podatkowe. Warto też pozostać w OFE i bacznie monitorować ich sytuację po zmianach w ich funkcjonowaniu. Gdy podzielimy umiejętnie swoje środki finansowe będziemy w stanie wypracować zyski, które skutecznie uzupełnią naszą emeryturę.

Najlepsze metody oszczędzania na emeryturę

emerytura program emeryturyMoże najlepiej zacząć od tego, że każda metoda oszczędzania z samego założenia jest dobra. Jeśli ktoś nie chce ponosić ryzyka inwestycyjnego najlepsze będą obligacje i lokaty w ramach IKE (Indywidualnego Konta Emerytalnego). Wystarczy założyć w banku IKE obligacyjne. W wersji minimum wystarczą regularnie zakładane lokaty i konto oszczędnościowe. Bojąc się ryzyka inwestycyjnego możemy zdecydować się na gwarantowaną dopłatę do emerytury.

Zawierając w Towarzystwie Ubezpieczeniowym umowę na takie gwarantowane dodatkowe świadczenie do emerytury przykładowo przez 30 lat odkładamy 300 zł miesięcznie aby pomiędzy 65, a 75 rokiem życia otrzymać comiesięczne 1500 złotych dodatkowego świadczenia.

Jeżeli ktoś godzi się z wysokim ryzykiem inwestycyjnym ma do wyboru trochę więcej możliwości oszczędzania.
– Polisy inwestycyjne ze składką regularną bądź jednorazową
– Fundusze Inwestycyjne na platformach inwestycyjnych (bardziej ryzykowne) i w banku (mniej ryzykowne) oraz w ramach IKE i IKZE

Polisy inwestycyjne to idealne narzędzia do inwestowania systematycznego, niosące ze sobą korzyści podatkowe (podatek regulowany dopiero przy wypłacie całej kwoty) i spadkowe (nie wchodzi do masy spadkowej, od razu przekazywana uposażonemu). Przy polisie ze składką regularną kary za odstąpienie od umowy są tak duże, że skutecznie zmobilizują nas do regularnego oszczędzania na przestrzeni przynajmniej 5 lat
Więcej o polisach inwestycyjnych możecie poczytać tutaj http://bezemerytury.pl/optymalne-inwestycje-dla-nieprofesjonalistow/
Istotną rzeczą przy oszczędzaniu na emeryturę jest unikanie podatku od zysków kapitałowych, czyli tzw. podatku Belki. Możliwe jest to w przypadku IKE i IKZE, gdy pieniądze zostaną wypłacone po osiągnięciu wieku emerytalnego. Podobnie rzecz ma się z niektórymi lokatami bankowymi i funduszami inwestycyjnymi, ale tylko na określonych warunkach.

Najlepsze metody to zróżnicowane metody i systematyczne oszczędzanie.

Czy przeżyje na emeryturze?

Osoby między 30 a 55 rokiem życia muszą podjąć decyzję, czy część ich składki przekazywana będzie do funduszy II filaru, czy też całość pozostanie w zreformowanym ZUS-ie. Decydujący powinien być czynnik opłacalności. Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Reformy Emerytalnej przygotowało kalkulacje pokazujące różnice w wysokościach przyszłych emerytur w filarach I i II, w zależności od wieku i płci przystępującej osoby.

Tempo realnego wzrostu płac

Dokonując kalkulacji założono tempo realnego wzrostu płac w Polsce w trzech opcjach.

Opcja optymistyczna zakłada, że w latach 1999-2028 płace będą rosnąć o 3,5% rocznie, a w latach 2029-2049 o 3%.

W opcji realistycznej przewiduje się wzrost płac o 3,5% w latach 1999-2008 i o 3% w latach 2009-2049.

Opcja pesymistyczna zakłada wzrost o 3,25% w latach 1999-2009 i o 3% w latach 2009-2049.

Przewidywane opłaty w II filarze

 

Lata 1999-2008 Lata 2009-2028 Lata 2029-2049
opłata za zarządzanie oraz opłaty transakcyjne (z aktywów) 0,7% 0,6%
opłata ze składki (prowizja PTE) 9%-6% (1999-2005), 6% po roku 2005  
opłata zakładów emerytalnych 6%  

Emerytalna rozgrywka

Funduszu emerytalnego nie wybiera się na zawsze. Jeśli ktoś będzie chciał, może je zmieniać wielokrotnie. Opłaty, pobierane za taką roszadę dokonaną przed 2001 rokiem, nie są wysokie (ok. 200 zł).

Uczestnictwo w funduszach emerytalnych można więc potraktować jako rodzaj bezpiecznej gry inwestycyjnej. Niektóre fundusze już dzisiaj zapowiadają większy udział akcji w swoim portfelu, inne deklarują inwestowanie prawie wyłącznie w bezpieczne papiery wartościowe, jeszcze inne będą korzystać z zagranicznych instrumentów. Można więc sobie wyobrazić, że osoba licząca na wzrost cen akcji w ciągu najbliższego roku może przenieść swój kapitał do funduszu, który więcej inwestuje właśnie na giełdzie. W ten sposób może powiększyć zyski. Z drugiej strony, przewidywanie długotrwałego spadku cen akcji powinno skłonić do zmiany funduszu na taki, który lokowanie opiera na papierach dłużnych Skarbu Państwa.

Żadna instytucja finansowa nie oferuje tak komfortowych warunków gry emerytalnej. Wystarczy zadzwonić na bezpłatną infolinię funduszu, który z kolei skontaktuje nas z agentem. Ten z chęcią przyjdzie do domu klienta i załatwi wszelkie formalności. Zaletą tego jest fakt, że nie można w niej przegrać. Prawidłowość struktury portfela inwestycyjnego funduszy, a więc sposób gospodarowania naszymi pieniędzmi, czujnie kontroluje bowiem Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi.

Większość osób nie będzie miała czasu ani chęci na śledzenie tendencji rynkowych i pozostawi to specjalistom z funduszy. Ważne jest jednak, żeby sprawdzać wyniki poszczególnych instytucji. Warto być w tym, który zapewni najlepszą, czyli najwyższą emeryturę.

Kto zarobi na moją emeryturę

Dziewięć milionów dorosłych Polaków zadaje sobie pytanie, czy warto przystąpić do II filaru, a jeśli tak, to który fundusz emerytalny wybrać. Decyzja jest o tyle ważna, że od tego, jak zainwestuje się przekazane pieniądze, zależeć będzie wysokość przyszłej emerytury.

Pozornie niewielkie różnice w wynikach funduszy znacząco wpłyną na wielkość wypłacanej emerytury. Warto więc przystąpić do funduszu, który będzie najlepiej zarządzał składkami. Wyniki OFE zależeć będą przede wszystkim od decyzji podejmowanych przez osoby zarządzające portfelem funduszu. Ich kompetencje i doświadczenie są najlepszą rekomendacją, powinny więc stanowić główny element oceny atrakcyjności OFE.

Ważna jest również wiarygodność akcjonariuszy tworzących PTE i koszty uczestnictwa w funduszu. Wszystkie te elementy zostały zestawione i w sposób profesjonalny ocenione przez specjalistów rynku finansowego. Uzyskane wyniki pozwoliły na stworzenie pierwszego kompletnego rankingu Otwartych Funduszy Emerytalnych.